"...เรื่องการวิพากษ์วิจารณ์นี้ พระพุทธศาสนาของเราเปิดกว้างอยู่แล้ว เรียกว่าชาวพุทธน่ะใจกว้าง... ใจกว้างนี้คนละอย่างกับไม่เอาเรื่อง ถ้าไม่เอาเรื่องราว ปล่อยปละละเลย ก็กลายเป็นประมาท พระพุทธเจ้าก็ตรัสไว้แล้วว่า เมื่อมีการเห็นผิดเข้าใจผิดมีการกล่าววาทะที่ทำให้เข้าใจผิดพลาด ก็ต้องชี้แจงให้รู้เข้าใจตามเป็นจริง.."
"...ข้อมูลนั้นเป็นฐานสำคัญ ข้อมูลจะต้องถูกต้องแม่นยำชัดเจนเพียงพอ ถ้าข้อมูลพลาดเสียแล้ว การวิเคราะห์ วิจารณ์ ตีความ สันนิษฐานก็ผิดหมด เหลวเลยไม่ได้ความหมาย... เหมือนอย่างว่าเขาพูดเรื่องแมว แล้วตัวเองจับเอาเป็นเรื่องเสือ... หรือเขาพูดเรื่องมะนาวตัวเองไปฟังเป็นมะพร้าว แล้วจะเอาไปวิเคราะห์วิจารณ์สันนิษฐานอย่างไรมันก็ไปคนละเรื่อง..."
"... บทความของเมตตานั้น เป็นกรณีตัวอย่างที่มีความผิดพลาดเพียงแค่ในขั้นหลักฐานข้อมูลง่ายๆ พื้นๆ ได้ถูกยกชูให้ดูเหมือนเป็นเรื่องมีเนื้อหาสาระ โดยอาศัยความตื่นป้ายวิชาการ ซึ่งเป็นการอำพรางที่ทำให้เรื่องซึ่งไม่เป็นปัญหากลายเป็นปัญหาต่อพระพุทธศาสนา และก่อความสับสนโดยใช่เหตุ..."
| ภาษา | ไทย |
|---|---|
| ที่มา | จาก ธรรมกถา ปาฐกถา แก่ ชาวธรรมะร่วมสมัย ณ วัดญาณเวศกวัน เมื่อ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๔๓ |
| เรียบเรียงบางส่วนจาก |
กรณีเงื่อนงำ: พระพุทธเจ้าปรินิพพานด้วยโรคอะไร? |
| ข้อมูลพัฒนาการ |
|
|---|---|
| พิมพ์ครั้งแรก | กรกฎาคม ๒๕๔๔ |
| พิมพ์ล่าสุด | ครั้งที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๔๔ |
| ISBN | 974-85356-4-9 |
| เลขหมู่ | BQ888 |