ร่าเริงสดใส สู่ความเกษมศานต์
...เธอทั้งหลาย ผู้ที่ตื่นอยู่ จงสดับ ผู้ที่หลักอยู่ก็จงตืน ตื่นดีกว่าหลับ เพราะว่าภัยไม่มีแก่ผู้ตื่น ผู้ที่ตื่นอยู่ มีสติ มีสัมปชัญญะ มีใจมั่นเป็นสมาธิ เบิกบาน ผ่องใส หมั่นไตร่ตรองพิจารณาธรรมให้ถ่องแท้ถูกชัดตามกาลโอกาส ผู้นั้นมีใจแน่วเป็นหนึ่งเดียวแล้ว พึงกำจัดเสียได้ซึ่งความมืดมนแห่งอวิชชา...
...เพราะเหตุฉะนั้นแล ภิกษุพึงอยู่กับธรรมที่จะนำใจให้ตื่น เธอมีความเพียร มีปัญญาครองตน เป็นผู้ที่ได้ฌาน ตัดกิเลสที่ผูกลัดตัวไว้กับความเกิดแก่ได้แล้ว จะได้สัมผัส สัมโพธิอันยอดเยี่ยมในอัตภาพนี้เลยทีเดียว...